Wielkanocny poranek to dla wielu chrześcijan niezwykle ważne święto. W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego nie tylko uczestniczy się w odświętnej mszy-rezurekcji, ale także wspólnie z rodziną zasiada się do wielkanocnego śniadania. Oczywiście na stole nie może zabraknąć produktów z koszyczka, a wśród nich jajek, chrzanu, soli oraz chleba. Jednym z najstarszych zwyczajów związanych ze śniadaniem wielkanocnym jest dzielenie się jajkiem i składanie sobie życzeń.
Do dnia dzisiejszego zachowało się wiele tradycji związanych z obchodzeniem świąt wielkanocnych, które są w wielu rodzinach przekazywane z pokolenia na pokolenie. Zanim zasiądziemy do uroczystego śniadania, w Wielką Sobotę odbywa się święcenie pokarmów wielkanocnych – obrzęd ten stał się powszechny na początku VIII wieku zarówno w Kościele wschodnim, jak i zachodnim. W naszym kraju zwyczaj błogosławienia pokarmów jest praktykowany od XIV wieku.
W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego odbywa się śniadanie wielkanocne, które na ogół jest spożywane po powrocie z porannej mszy świętej. W trakcie odświętnego posiłku dzielimy się jajkiem i składamy sobie życzenia, wyrażając tym samym swoją radość ze zmartwychwstania Chrystusa. Bardzo ważną częścią jest także modlitwa przy śniadaniu wielkanocnym, która najczęściej brzmi:
„Boże, w dniu dzisiejszym pokonana została śmierć i otworzone zostały bramy wieczności przez Twojego Jednorodzonego Syna. Spraw, abyśmy wraz z Nim szczęśliwi zasiedli kiedyś do uczty niebieskiej w Twoim Królestwie. Prosimy Cię, Zmartwychwstały Panie, daj nam tu zebranym razem przy stole – w naszej rodzinie i w gronie przyjaciół – z wiarą przeżywać Twoją obecność podczas naszego świątecznego posiłku w dzień Twego zwycięstwa. Prosimy Cię, abyśmy mogli radować się z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu teraz i w wieczności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen”
Po odmówieniu wielkanocnej modlitwy można zasiąść do wspólnego śniadania. Wszystkie pobłogosławione w Wielką Sobotę pokarmy należy wyjąć z koszyczka i umieścić na talerzach lub półmiskach, by każdy domownik mógł ich skosztować. Na stole mogą pojawić się także inne dania, które nie zostały poświęcone. Mogą to być różnego rodzaju sałatki, owoce czy tradycyjne wielkanocne wypieki.
Na wielkanocnym stole nie powinno też zabraknąć koszyczka. Najbardziej popularne są koszyczki wiklinowe, które w środku wykłada się białą serwetą i dekoruje zielonymi gałązkami bukszpanu. W święcone swoje uprzywilejowane miejsce powinien mieć także baranek wielkanocny, który stanowi symbol Jezusa Zmartwychwstałego. Zwyczaj święcenia baranka wywodzi się z VII wieku, ale samo ustawianie baranka na stole wprowadził dopiero w XIV wieku papież Urban V.
Istnieje więc wiele różnego rodzaju tradycji i zwyczajów związanych ze śniadaniem wielkanocnym. Nie ulega wątpliwości, że ten wyjątkowy posiłek powinien mieć uroczystą oprawę i zostać spożyty w gronie najbliższej rodziny.